Anlamak neden zor

Değerli okurlar;

Son iki yazımda Yozgatlıların birbirine düşmanlığını ve Şehit Fırat Çakıroğlu’nu kaleme almıştım her iki yazıda çok ses getiren yazılar oldu. Ki,  Her iki yazıda da takdir eleştirilerden çok çok fazlaydı. Hasbelkader yazan yâda yazmaya çalışan biri olarak dilim döndüğünce kimseyi incitmeden kırmadan yazmaya çalışıyorum.

Her yazar çok sert eleştirilerde buluna bilir buda en doğal hakkıdır.  Lakin bazen doğrularımızda birilerinin gözüne batıyor. Kendince yanlış yaptığımızı söyleyebiliyor. Bunu söylerken de söyleminin altını dolduracak bilgi ve birikime de sahip olmadığını kendisi de anlamış oluyor. Toplum olarak son yıllarda eleştiriyi tehdit gibi algılayan güruh türedi maalesef algılayamadığı her söylemi çirkin yâda tehdit olarak algılıyorlar maalesef. Sorgulamayan yargılamayan toplumlar gelişmekte zorluklar çektiği gibi her geçen gün kaybediyor ve kaybetmeye mahkûmdur diye düşünüyorum.

Hiç mi eleştirmeyeceğiz, sus pus mu olacağız ya da hep alkış mı tutacağız diye sorarsanız tabi ki de hayır. Her işin bir usulü, yolu ve yordamı olduğu gibi eleştirmenin bir yolu ve adabı vardır. Bazen duygularımıza hâkim olamadığımız gibi düşüncelerimize de hâkim olamıyoruz. Eleştirdiğimiz kişileri, konuları, kurumları, yapılanmaları ve görüşleri toptancı bir yaklaşımla ya göklere çıkarıyoruz ya da yerin dibine geçirmek için adeta birbirimizle yarışıyoruz. Bazen öyle oluyor ki insanların yaptığı işi eleştirmek yerine eleştirimizi, o insanın kişiliğine zarar verecek boyutlara taşıyoruz. Bazen de kesin olarak teyit edilmeden konuşulan bilgilere binaen zan üzerinden değerlendirmeler yapıyoruz.

Sağlıcakla kalın.