Fikirden Üretime

Eğitim denilince akla en başta fikir dünyasında oluşan kazanımların davranış biçimine yani hal ve harekete yönelik etkileri gelir.

Yunus Emre de bunu çok güzel özetlemiş:

İlim ilim bilmektir

İlim kendin bilmektir

Sen kendin bilmezsen

Ya nice okumaktır.

Yunusun da dediği gibi ilimden maksat insanın halk içindeki duruşu, halk içindeki tevazusu ve halk içinde insanın kendi gönül aynasına bakarak eksiklerini görmesi demektir.

Ülkemiz eğitim toplumu olma yolunda hızlı bir şekilde yol kat etmiş durumdadır. Gerek temel eğitim düzeyindeki okulların gerek yüksek öğretim kurumlarının sayısındaki artış toplumumuzun eğitim düzeyini geliştirmek açısından geleceğe yönelik ümit vaadetmektedir. Türkiye’de okullaşma oranı o kadar artmıştır ki kime rastlasak ya üniversite okuyor ya da üniversite bitirmiştir.

Bir zamanlar tarım ve hayvancılıkla anılan ülkemiz, hızlı bir şekilde üniversite toplumu olma yolunda ilerliyor. İlerliyor demek yanlış olur, üniversite toplumu olduk bile…

Üniversiteleşmenin bir topluma katacağı faydalar neler olmalıdır ya da üniversiteleşmek bir toplumu ne kadar ileriye götürebilir? Bu sorular üzerinde etraflıca düşünülmesi gereken sorulardır. Zira bakıldığında tarım ve hayvancılıkla anıldığımız yıllarda dahi şimdi olduğu kadar üretkenlikte düşüş yaşanmamıştır. Peki asıl sorun nerede?

Sorun aramaktansa çözüme yönelmenin yolumuzu aydınlatacağı kanaatindeyim. Çözüm elbetteki bir tane değil. Ama en önemli çözüm, okumuş insanların gayretinde ve üretkenliğinde yatmaktadır. Ülkesi için bilgilerini inovasyona, üretime ve toplumların hizmetine sunan milletler günümüzde hızlı bir şekilde yol almaktadır. Bu bağlamda düşünüldüğünde bilginin sadece beyinlerde saklanmasının ne bireylere ne de toplumlara bir faydası olmayacaktır. Bilgi, ne zaman hayatın gerçekleriyle örtüşür ve ne zaman insanlığın hizmetine sunulursa işte o zaman asli görevini yerine getirmiş sayılır.

21. yüzyılın salgını sayılacak kadar etkili bir veba olan Covid-19 ile mücadele ettiğimiz şu zamanlarda bir kez daha bilginin üretime dönüştürülmesinin ne kadar gerekli olduğunu görmüş bulunmaktayız. Elbette dünyanın gelişmiş ülkeleri salgınla mücadelede aşı çalışmalarını yürütürken Türkiye olarak biz de boş oturmuyoruz. Yerli aşımız için var gücümüzle diğer ülkelerin hızına şimdilik yetişemesek de en azından biz de varız diyecek kadar “Milli duruşumuzu” sergilemeye çalışıyoruz.

İnanıyorum ki milli birlik ve beraberlikte gösterdiğimiz gayret ve çabalar, boş işlerden ve angaryalardan sıyrılıp ilimle, bilimle ve üretimle de yüce milletimizin damarlarındaki asil kanda etkilerini gösterecektir…