Ocak Hatıralarım - 19 -

12 Eylül 1980 öncesi bazı notlarımdan faydalanarak Genç bir Ülkücünün duygu ve düşüncelerini ihtiva eden “Ocak Hatıralarım” bu okuduğunuz yazı ile sona eriyor. Kısmet olursa 12 Eylül 1980 sonrası ile ilgili bazı notlarımı ve Yozgat Türk Ocakları’nın kuruluşu ve yaptığımız faaliyetlerle ilgili bilgiler vermeye devam edeceğim. Bilindiği gibi Yozgat Türk Ocakları kurulduğundan itibaren yoğun bir kültür faaliyetine sahne olmuştu. Yine notlarımdan bölümler aktararak sizlere sunmaya devam edeceğim.

Şimdi “Ocak Hatıralarım” konusuna kaldığımız yerden devam edelim.  

“Burada herkes liderdir. Herkes kendine göre bir otoritedir. Herkes teşkilattır. Ve Ülkücülük adına, Milliyetçilik adına, dernek adına konuşmakta herhangi bir mahsur yoktur. Sanki dernek yöneticileri sizden daha mı bilgili. O da işte dünkü bilmem ne? Daha düne kadar şöyleydi, böyleydi. Dernek yönetim kuruluna girdide ne oldu. Demeyi ihmal etmeyiz. Ve biz Ülkücüyüz.” 

(Bir de adam beğenmeme konusu var ki bu konu da bizi meşgul eden bir konu olarak önümüze gelirdi. Herhangi birisi dernek yönetimine girmiştir veya herhangi bir görev almıştır. Görevi gereği bazı işler vardır ki onları yapması gerekir. Bu durumda bazı arkadaşlar, söz dinlemezler, o görevli arkadaşa yardımcı olmazlar hatta bazen de o kişinin görevini yaptığı işi engelleme yoluna giderlerdi.)

(Bu adam beğenmeme konusu sadece kendi içimizdekileri kapsamıyor dışımızda bulunan gurupları da kapsardı, Rakip guruplarla ilgili mevzularda da, rakipleri küçümseme, “o kim ki, o neci ki” gibi nitelemeler yapılı rakip basit görülürdü. Tabi bu gibi yaklaşımlar bize göre yanlış görüşlerdi. Yöneticiler veya rakipleri küçümsemek yerine onları tanımak ve ona göre hareket etmek gerekirdi. Onları ciddiye almamakla bir netice elde edilemezdi.)

(Bu adam beğenmeme konusu günümüzde de devam ediyor, halkını beğenmeyen, din adamlarını beğenmeyen, politikacıları beğenmeyen köylüyü vs. aşağı gören insanlar da aramızda maalesef var ve var olmaya da devam ediyorlar. Hele rakip partiler ve rakip fikir hareketleri için de söylenen aşağılama kelime ve cümleleri, bu kelime ve cümleleri sarf edenlerin kendi yetersizliğini ifade etmekten pek de öteye geçmez.)

“Her konuda ve karşılaşılan problemler hakkında Liderimizin sözü olmadığı için ve çıkarılan dergi ve gazetelerimizde bu meselelere eğilmedikleri için, inandıramadığın kişiye bunlardan örnek veremez, ispatlayamazsınız.” 

“Yukarıda saya geldiğimiz ve birçoğumuzun ufak mesele dediği konular halledilmeden, soruların cevapları tekrar tekrar verilmeden basit meseledir diye geçiştirilerek hedefe ulaşılacağını zannetmiyorum.” 

“Lider, teşkilat, doktrin, strateji, taktik, Ülkücülük nedir, ne değildir anlatılmalı ortak noktalar bulunmalı ve önemleri kavranmalıdır. Davaya yeni giren kişi, yeni doğmuş çocuk gibidir. Ona basit yemekler yedirilmelidir. Birden bire Turan idealinden bahsedip yıldırmamalıyız. Bu basit şeyler ki; Öğrenilmeden öğretilmeden geçilmemelidir. Bu ufak şeyler ilerde toplanıp karşımıza çıkacaktır. O zaman bunun altından kalkmak zor olacaktır.” 

(Değerli okuyucu notlarım burada sona eriyor. Sözlerimin en başında da belirttim bu notlar ve notlardaki düşüncelerim 1975-76 yıllarına ait. Bu günden geriye doğru baktığımızda elbette bazı şeyler yanlış ve bazı şeyler de günümüz şartlarında değerlendirildiğinde çok ters gelebilir.)

(Aktardığım bu notlarımı, o günlerde ne yazmışsam olduğu gibi aktardım. Size bazı ters gelmesi muhtemel bölümleri çıkartıp da aktarabilirdim. O notlarımın bir kelimesini dahi değiştirmeden aktardım. Bazı değişiklikler yaparak günümüz gözüyle görünecek şeyler de yazabilirdim Ama ben o yola da gitmedim. Eğer öyle yapsa notlarım sizlere daha şirin gelecek şekilde düzeltip verseydim o zaman ben gerçeği yansıtmamış olurdum. O günlerde dernek içinde ve dernek başında çaba gösterirken olaylar, durumlar ve arkadaşların bakışları en azından bana böyle görünüyordu, kendi çapıma bazı şeyleri kendime problem ediyor da olabilirim. Bu yüzden her şeyi olduğu gibi aktardım yargı ve takdir okuyucularımın.)

(Yazdığım konuların ilgi ile okunduğu kanaatini taşıyorum. Elbette herkes buna benzer bir şeyler yazabilir. Geçmiş hakkında bilgi vermek, yaşananları ve düşünceleri aktarmak esasında hareketin içinde görev almış, çalışmış çabalamış insanların görevi olmalı. Çünkü söz uçar yazı kalır. Keşke o günleri anlatan veya not tutan başka arkadaşlarımız olsa da, bir başka açıdan ve bir başkasının daha görüşlerini biz de okuyup öğrenebilseydik.)

(Fakat şöyle de bir gerçek var ki; İnsanları zorlamamak lazım, bir insanın dağarcığında ne varsa onu döker orta yere, onu paylaşır. Eğer bir insanın dağarcığında bir şey yoksa ve hatta kayda değer bir anısı da yoksa neyi döker, neyi paylaşır?)

(Ayrıca bir kimse Ocak içerisinde görev almamış ve sadece “geçerken” pencereden bakmış ise, Ocak içinde de yeteri kadar pek bir hatırası yoksa bu kişi de hangi hatıradan söz edebilir ki? Yalan yanlış bir şeyler karalamak ve katıldığı veya uzaktan gördüğü birkaç önemsiz hadiseyi hayatının en önemli hadisesi gibi aktarmak yolunu seçenler elbette hem olabilir hem de olacaktır. Bu gibiler elbette anı nedir, hatırat nedir pek bilmemiş olmakla beraber, hatırat yazan insanları ve geçmişte yaşadığı düşünceleri günümüze aktarmak için kâğıda dökenleri de kıskançlıkla karşılayabilirler.)