'Zaman ne çabuk geçiyor.” Belki de her yıl Aralık ayında en sık söylediğimiz cümle bu. Aslında zaman hep aynı hızda akıp gidiyor ama içinde bulunduğumuz hayat koşturmacası sanki zamanı çok hızlı akıp gidiyormuş gibi hissetmemize...
Daha yirmili yaşlarda gencecik bir bayan. Üniversiteden yeni mezun olmuş ve hiç bilmediği bir köy okuluna ilkokul öğretmeni olarak atanmış. Sorumluluğunun ne kadar büyük ve önemli olduğunun farkına varmaya çalışıyor...
Ben bir Yozgatlıyım. Gurbetteki bir Yozgatlı olarak bunu söylerken hep gurur duydum ve hiçbir zaman gocunmadım. Her fırsatta koştum memleketime hasretle, bitmeyen özlemimle. Benim için Yozgat tabelasını geçtikten sonra herşey başkadır....
Çocuklarımız… Hani hep diyoruz ya; yarınlarımız, umudumuz, yaşama sebeplerimiz diye. Hayatımızın her anını, yaptığımız her planı, attığımız her adımı onlara göre şekillendirdiğimiz odak noktamız. Gözümüzden...
Evlatlarımız… Yaradan'ın bizlere sunduğu en mükemmel, en eşsiz, en tarifsiz hediyesi. Huzurlu bir yuvanın, mutlu an'larla geçecek bir ömrün, gönül dünyamızın saadetle bezenmesinin müsebbibi. Ne kadar şükretsek de noksan...
İnsanoğlunun doğumla ölüm arasındaki nefeslenme durağıdır dünya. Yüce Allah, insanoğlunu yarattığında, doğruyu ve yanlışı göstererek, sonunda ödül ya da cezanın vaat edildiği bir imtihan dünyasıyla baş başa bırakmıştır....
Oyun…Çocuk denildiğinde ilk akla gelen ve 'çocuk” kelimesiyle neredeyse eş anlam kazanmış bir kavramdır oyun. Çocuğu tamamlayan, günlük rutin ihtiyaçlarından sonra bütün zamanını dolduran, hayatı tanımasında en büyük yardımı...
İnsan…Yüce Allah'ın en mükemmel surette yarattığı, yaratılmış varlıklardan üstün kıldığı, eşref-i mahlûkât sıfatıyla onurlandırdığı değerli varlıktır insan. Akıl, idrak ve kalp sahibi olmasıyla, varlık âlemindeki yerinin...
Şiddet… Belki de en kötü, en acı, en istenmeyen kelimedir. Telaffuz edildiği anda duygu dünyamızı alt üst eden, yüzümüzün buruşturulmasına, kaşlarımızın istenmeden çatılmasına, acıma, merhamet, şefkat duygularımızın can bulmasına...
Yaklaşık dört aylık yoğun bir okul maratonunun ardından, bu hafta 18 Ocak Cuma günü kuzucuklarımıza birinci dönemin değerlendirmesi olan karnelerini vereceğiz. Heyecanla bekleyen öğrencilerimiz ve velilerimizle birlikte, biz öğretmenler...
Daha dün gibi 2018'i karşıladığımız günler. Bir yaş daha gençtik o zaman. Yeni umutlarla, yeni heyecanlarla, yeni beklentilerle ve Yaradan'ın her şeyin en hayırlısını nasip etmesi dilekleriyle girmiştik yeni yıla. Yıl boyunca...
Birkaç gün önce varlık sebeplerim olan annem ve babamla bir araya geldik. Hürmet, saygı, muhabbet ve özlemle ellerinden öpüp, sımsıkı sarıldıktan sonra sohbete daldık hiç farkında olmadan. Her cümlelerini pür dikkatle ve kıymetli nasihatler...
Daha yirmili yaşlarda gencecik bir bayan. Üniversiteden yeni mezun olmuş ve hiç bilmediği bir köy okuluna ilkokul öğretmeni olarak atanmış. Sorumluluğunun ne kadar büyük ve önemli olduğunun farkına varmaya çalışıyor atandığı okuluna...
Çocuklarımız…Göz bebeğimiz, umudumuz, yarınlarımız…Sorunsuz, sıkıntısız bir gelecek; mutlu, huzurlu bir hayat sürmelerinde elimizden geleni fazlasıyla yapmak için çaba harcadığımız yaşama sebeplerimiz…Doğumundan itibaren gecemizi...
'Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış,Nurlu ihtiyarın yanaklarında,Yapraktan saçını yerlere yaymış, Sonbahar ağlıyor ayaklarında.Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,İçi karanlıkla dolu gözleri,Alnında akşamın ince kederi,Sessizliğin...
Başlık biraz tuhaf gelmiş olabilir size. Nasıl yani? diyebilirsiniz. Ama okuyunca hak vereceğinizi umut ediyorum. Konumuz; bu yıl birinci sınıfa başlayan kuzucuklarımız. Heyecan, tedirginlik ve mutluluğu bir arada yaşayan geleceğimiz, yarınlarımız....
2018-2019 Eğitim- Öğretim yılına bismillah diyerek başladık. Başladık diyorum çünkü bu hafta bazı sınıflar için uyum haftası olarak geçecek. Ben de 21 yıllık sınıf öğretmeni olarak bu yıl 1.sınıf okutacak olmanın heyecanı ve mutluluğuyla...
Yaşınız kaç, cinsiyetiniz ne, medeni haliniz nasıl, ekonomik-sosyal durumunuz hangi seviyede olursa olsun, bugün, şu an nefes alıp veriyorsanız, Yaradan'ın bu dünyada soluklanmanıza izin verdiği ölçüde hayatınıza devam ediyorsunuz demektir....
Sıradan bir gündü. Sabah kalkıp işine gücüne koyuldu Türk halkı. Kimisi mutluluk, kimisi hüzün, kimisi heyecan yaşadı gün boyunca nasibindeki kadarıyla. Gün ilerleyip de güneş dağların ardına gizlendiğinde günün sıradanlığı yavaş...
İnsanoğlu…Yaradan, insanoğlunu başına gelebilecek her türlü olumsuzluğa, en olmazlara rağmen dayanma gücü ve baş etme içgüdüsüyle donatılmış bir fıtrat üzere yaratmıştır. Kader denen bilemediğimiz alın yazgımızın her satırının,...
Ana, bu bayram mı? . Aman çok ayıpÇocukken gördüğüm bayramlar hani? Mübarek elleri öpüp, koklayıpYüzüme sürdüğüm bayramlar hani?Hani ya o özlem, hani ya o tad? Ne dışım kaygusuz, ne içim rahatHaftalar öncesi her gün, her saatBabamdan...
Yine gönüllerimizin kapısı tıklatıldı. Gelen, her yıl ziyaretini aksatmayan, gelişiyle hanelerimize, gönüllerimize huzur ve mutluluk veren o vefalı dosttu. Gelen, on bir ayın sultanı Şehr-i Ramazan'dı. Hasretle, özlemle beklenendi o....
'Her türlü iyilik bir evde toplanmış ve onun anahtarı tevazu olmuştur. Her türlü kötülük de bir evde toplanmış ve onun anahtarı da kibir olmuştur.” diyor bir büyüğümüz.Yaradan, insanoğlunu en güzel fıtrat üzere yaratmış ve...
İnsan olmanın temel taşlarını oluşturan, erdemin mevcudiyet sebebi olan, en güzel hasletleri biriktirdiği gönül torbasını alarak sokak kapısından çıktı insanoğlu. Her bir hücresinin el verip taşıdığı bu torbada neler yoktu...
