Aile… İnsan hayatının en güvenilir limanı, ruhun huzur bulduğu, kalbin sığınıp dinginleştiği kutsal bir yuva. Bugün modern dünyanın savurduğu rüzgârlar arasında sıkça unutulsa da, aile Yüce Rabbimizin bizlere bahşettiği en büyük nimetlerden biridir. İnsan, hayatın çetin yollarında ne ile karşılaşırsa karşılaşsın ailesinin yanında olmakla kuvvet bulur, onların duasıyla ayakta durur.
Kur’an-ı Kerim’de, “İçinizden kendileri ile huzura kavuşacağınız eşler yaratıp aranızda muhabbet ve rahmet var etmesi Allah’ın varlığının delillerindendir.” buyrulur. Bu ayet, ailenin yalnızca bir birliktelik değil; ilahi rahmetin yeryüzündeki tecellisi olduğunu bize hatırlatır. Sevginin, saygının, merhametin, sadakatin ve ahlâkın kök saldığı yerdir aile.
Anne ve baba… Fedakârlığın, şefkatin ve özverinin ete kemiğe bürünmüş hâlidir. Evlatlar ise Rabbimizin eşsiz emanetleri; sevincin, umudun, geleceğin en güzel tomurcuklarıdır. Onlar anne ve babanın elinde, insanlığa hayır getirmesi gereken bir cevher gibi işlenirler.
Nine ve dedeler de aile ocağının ulu çınarlarıdır. Geçmişin hikmetini geleceğe taşıyan, yeri doldurulamaz birer rehberdir onlar. Bir toplumun kökleri ne kadar sağlam ise, gövdesi de o kadar güçlü olur.
Ne var ki, bugün aile kurumumuz çok boyutlu saldırılarla karşı karşıya. Sapkın akımlar ve gerçeklikten kopuk ideolojiler, özgürlük maskesi altında aile yapımızı zayıflatmaya, köklerinden koparmaya çalışıyor.
Bazı medya içerikleri, diziler, reklamlar ve internet yayınları insanı fıtratından uzaklaştırarak gayr-ı meşru ilişkileri normalleştiriyor. Çocuklarımız, milletimizin teminatı olan genç nesil, kimi çevrelerce yük ve külfet gibi gösteriliyor. Anne-babalar konfor adına yalnızlığa itiliyor; büyüklerimiz ise modern hayatın telaşı içinde değersizleştiriliyor.
Oysa toplumun temeli olan aile sarsılırsa, sadece bir yuva değil; bir milletin istikbali çöker.
Tüm bu olumsuzluklara rağmen çaresiz değiliz. Çünkü bizim yolumuzu aydınlatan bir rehberimiz var: Kur’an-ı Kerim ve Peygamber Efendimiz’in (s.a.s) örnek ahlakı.
Çözüm, özümüze dönmekten geçiyor. Rahmet yüklü ilahi mesajları yeniden hayatın merkezine almak; sevgiyi, saygıyı, merhameti, sadakati ve adaleti aile ocağında yeniden yeşertmek zorundayız. Evlerimizi bir sevgi mektebine dönüştürmek, nesillerimizi sağlam bir kimlik ve karakterle yetiştirmek bizim elimizde.
Aileyi korumak; sadece bireysel değil, toplumsal bir sorumluluktur. Çünkü aile korunursa toplum korunur; toplum korunursa millet payidar olur.