Evlat kokusu...
Tarif edilmesi zordan öte bir koku.
İnsan nefsini doyuran belki de tek koku.
Anne ve baba olmanın verdiği duyguya Allah’ın ikram olarak sunduğu miski amber...
Şefakat duygusuna anlam kazandıran, bir yürek kokusu.
Evlat demek şefkat demek.
Bir anne-babanın şehit olan evladına duyduğu hasret ve özleme duygularına dair nasıl bir tarifte bulanabilirim ki şimdi.
Mümkünü var mı?
Ne kelimeler ne sözler ne de yer yüzünün en belirgin objesi ve kudreti muktedir olmaz, olamaz.
Toprağın kara bağrına emanet ettiği evladının kosudur anne-babaya en kıymetli emanet.
Kıyafetlerinde, yatağında, kullandığı eşyalarda, mezar taşında, kabir toprağında, ona dair zihninde yaşattığı anılarla teselli buluyor şehit aileleri.
Onların bir yandan yanarken diğer yandan cennet nuru ile bezenmiş duygu dünyasına teselli verecek bir proje olacak “Şehitler Müzesi...”
Şehitler Müzesi ile işin edebiyatında ya da reklamında değiliz.
Öyle düşününlerle tesir edecek sözüm de yoktur.
Sadece biraz dikkat kesilmenizi ve bu işe sahip çıkmanızı Yozgatlı adına istiyor, bekliyoruz!
Yozgat’ta kurulacak şehitler müzesi ile şehit ailelerinin dünyasına nasıl bir hediye sunacağınızın farkında olmanızı umut ediyor, diliyorum.
Bu şehirde kurulacak bir müze Yozgat’tan yükselen evlat kokusu demek.
Hasretle beklenen sevgilinin, özlem dolu kalplere dokunması demek.
Şehit evlatlarını zihinlerindeki hatıraları ve onlardan kalan eşyalarla tesir eden kokuları ile yaşayan o insanlara mukaddes bir hediye...
Bu işin manevi boyutu nasıl tarif edilir inanın kelime bulamıyorum.
Kıfayetsiz kalıyor hangi cümleyi kursam.
Yozgat’ta şehitlere ait özel eşyalarla kurulması planlanan ‘Şehitler Müzesi’ne, pek çok il talip.
Böylesine kıymetli bir müzeyi kendi şehirlerinde kurup, şehit ailelerinin dualarında, onların hasretle ulaşmak istedikleri istikametlerinde bir şehir olacak müzenin kurulacağı adres.
Neden şehitler diyarı Yozgat bu işe sahip çıkmasın?
Çok mu abartıyor, fazla mı duygusala bağlıyorum konuyu.
Yozgatlı bir öğretmenin organize ettiği bu çalışmayı neden başka bir şehir sahiplensin.
Yaşadığımız ülkenin her şehri, ilçesi, kasabası şehitler diyarı.
Fakat Şehitler Müzesi, Yozgat’ın hakkı.
Bu hakkı kullanalım ve Şehitler Müzesi’ni Yozgat’ta kuralım.
Bu müze Yozgat dışına çıkmasın sonra içimiz acır, pişmanlık duyarız.
Şehitler Müzesi, bu şehirde yaşayan insanlara ne ifade ediyorsa bu şehri yönetenlere de eminim onu ifade ediyordur.
Ancak şuana kadar bir hareketlenme olmaması, bu işin sahipsiz kalması ‘acabaları’mı yüksek sesle dile getirmeme sebep oluyor.
Acaba biz mi anlatamıyoruz yoksa...