Aile, Çift ve Evlilik Terapisti Anila Çelik, çocuklarda tik bozukluğu konusunda önemli uyarılarda bulundu.
Tik bozukluğu, çocukluk döneminde sıkça karşılaşılan ve tekrarlayıcı, istemsiz hareketler veya seslerle kendini gösteren nörolojik bir rahatsızlık olarak biliniyor. Bu durum, genellikle 3-4 yaşlarından sonra ortaya çıkmakla birlikte en sık 6-7 ile 11-13 yaşları arasında görülüyor. Motor tikler; göz kırpma, baş sallama, omuz silkme gibi istemsiz hareketlerle kendini gösterirken, vokal tikler öksürme, boğaz temizleme veya belirli kelimeleri tekrar etme gibi sesli davranışları içerebiliyor. Bazı çocuklarda her iki tür tik de bir arada görülebiliyor.
Tik bozukluğunun kesin nedeni henüz bilinmiyor. Ancak uzmanlar, genetik yatkınlık, çevresel faktörler, nörolojik yapıdaki farklılıklar ve psikolojik etmenlerin bu durumun gelişiminde etkili olabileceğini belirtiyor. Özellikle stres, kaygı ve yorgunluk gibi durumların tikleri artırabileceği biliniyor.
Bu alanda yapılan bilimsel çalışmalar da dikkat çekici bulgular sunuyor. “Tourette Sendromu ve Tik Bozukluğu” adlı bilimsel dergide yayınlanan bir araştırmada, bu bozuklukların genetik ve nörolojik yönleri incelendi. 2020 yılında yayımlanan çalışmada, tik bozukluğu ve Tourette Sendromu olan bireylerde belirli genetik varyasyonların daha sık görüldüğü tespit edildi. Ayrıca beyin görüntüleme teknikleriyle yapılan analizlerde, bu bireylerde belirgin nörolojik farklılıklar gözlemlendi.
Araştırma, Tourette Sendromu tanısı almış 40 çocukla yürütüldü. Katılımcılar, yaş ve semptom şiddetine göre gruplandırılarak randomize kontrollü bir denemeye tabi tutuldu. Çocukların bir kısmına davranışsal terapi, diğer kısmına ise standart tedavi uygulandı. 12 hafta süren terapi sonucunda, davranışsal terapi alan grupta tik şiddetinde belirgin bir azalma olduğu gözlendi. Tedavi sonrası yapılan takiplerde de bu iyileşmenin devam ettiği raporlandı.
Uzmanlar, tik bozukluklarının çoğunlukla profesyonel destekle yönetilebileceğini vurguluyor. Tedavi seçenekleri arasında davranış terapisi, bilişsel davranışçı terapi, ilaç tedavileri ve destekleyici yöntemler yer alıyor. Ailelerin erken farkındalık geliştirmesi ve bir uzmana başvurması, çocukların sağlıklı gelişimi açısından büyük önem taşıyor.
