Çocuklar geleceğimizin güvenceleri, umutları ve geleceğin kurucularıdır.Sağlık,spor ve eğitim konuları başta olam üzere bütün alanlarda ihtiyaçları ve beklentileri vardır.Öncelikli ve önmlidir.Ertelenmesi, unutulması kişisel ve toplumsal yaralar açar.
Televizyon yayınlarında YOZGAT'ta çocukların halı sahaları olmadığı için, ailelerin yardımı ile evleri arasındaki boş alanı temizleyerek,evlerinden imece yoluyla getirdikleri halı,kilim ve benzeri eski malzemeleri yere sererek üzerinde top oynadıkları görüldü.
Yozgatımızın sevimli, dinamik, yaratıcı sevgili çocukllarını kutluyor, başarılar diliyorum. Sorumluların çocuk ve spor,çocuk ve eğlence, çocuk ve kültür konulurına eğilmelerine bir çağrı niteliği taşıyan eylem yaptılar.Tüm etkili ve yetkililerin dikkatlerini üzerlerine çektiler.
İlgililerin, bu haber üzerine harekete geçtikleri ifade edildi. Oysa bu noktaya gelmeden çocuklarımızın ihtiyaçları, beklentileri,eğitim ve spor gibi alanlarda umutlarına projeler üretilerek uygulamaya hızla koyulmalıdır. Geç kalınmış hizmetler acil yerine getirilmelidir.
Bir sorunun giderilmesi için basın ve yayın organlarının haber yapması beklenirse biriken ihtiyaçlar dağ gibi yükselir. Huzursuz, mutsuz ve verimsiz bir gençlik doğar.Toplumsal dertler artar.Sosyal derstlerin çözümü zorlaşır. Geleceğin umtlu olması geçmişin sağlam temeller üzerine kurulması, zamanın huzur ve mutluluğu temel yaklaşım olarak hep önde tutulmalıdır. Her alanda tüm yöneticilerin bu temel anlayışı benimsemeleri ve uygulama alnına koymaları ve bu anlamda üretilen projelerin takipçisi olmaları önerilir...
Çocuklarını ihmal edenler, başta ailelerin olmak üzere ülkemizin ve toplumun ihmal edilmesi anlamına gelir. Bu aymazlık,geçikmişlik, duyarsızlık ve görmezlikten tüm bireylerin ve toplumun zarar göreceği unutmamalıdır.
KEŞKE ÇOCUK KALSAYDIM
Nerde o eski günler, nerde eski oyunlar
Keşke büyümeseydim, hep bir çocuk kalsaydım.
Seksek, misket, dokuztaş, geçmişte kaldı onlar
Keşke büyümeseydim, hep bir çocuk kalsaydım.
Katlardım boş bir kağıt, uçak yapıp atardım
Gökteki uçurtmamın, kuyruğundan tutardım
Saklambaç oyununda, ebe olup yatardım
Keşke büyümeseydim, hep bir çocuk kalsaydım.
Kağıttan kayık yapar, derede yüzdürürdüm
Her gün çamur içinde, annemi bezdirirdim
Sapanımla taş atıp, komşuyu kızdırırdım
Keşke büyümeseydim, hep bir çocuk kalsaydım.
’Aldım verdim ben seni, yendim’ diye sayardım
Takımıma hep güçlü, çocukları koyardım
Kışın naylon poşetle, dik yamaçtan kayardım
Keşke büyümeseydim, hep bir çocuk kalsaydım.
Ağaçtan elmaları, aşırırken gülerdim
Pabucumun ucunu, topa vurup delerdim
Kazağımın koluna, burnumu çok silerdim
Keşke büyümeseydim, hep bir çocuk kalsaydım.
Zaman hayallerimi, öğütüp tek tek yerken
’Göz yumup, açmak’ kadar, yıllar geçiyor erken
Daha oynamadığım , nice oyunlar varken
Keşke büyümeseydim, hep bir çocuk kalsaydım.ŞAİR ASİYE ALEV AKBOĞA("Oxford Üniversitesi - 2012 Uluslararası alanda Müzik ve Şiirde Portreler yıllığında şiirleri yer aldı.)
"Keçke büyümeseydim hep bir çocuk kalsaydım..." diyen şair Akboğanın şiirinde özlem duyulan çocukluk yaşamı ortadan kalkar.
Oyunlar da zamana ayak uydurdular,değiştiler, halı saha oyunlar son yıllarda öne çıkmakta.
Çocuk dünyasında ve oyunlarında kendini gösteren hayat felsefesi iyi anlaşılmaldır...