Yine sana hasretim yine şafak söküyor
Sokaktaki lambalar şimdi söndü sönecek
Özlem/in vahameti üzerime çöküyor
Hüzünlü gözlerimden yaşlar indi inecek
Sen gittin ya hayalin gitmez gönül yurdumdan
Bana bir hal olacak hasret/inin derdinden
Üç yıl geçti vefasız gidişinin ardından
Bekle diyor yüreğim bir gün Döndü dönecek
Yorgun düşen bedenim uyur uyanır gama
Her gecemde Hayal’in düşer ışıksız cama
Yüreğim hasretine belki dayanır ama
Yüzlerim gözyaşımla yine yundu yunacak
Hazan der bugün yarın günü güne eklersin
Çık gel artık vefasız daha neyi beklersin
Korkum o ki giderim boş odamı yoklarsın
Azrail ikramını aha sundu sunacak