Türkiye'nin çoğu ilinde her ile özel simit üretim tekniği bulunuyor. Bu simitlerin her biri ayrı lezzetli ve damakta güzel bir tat bırakıyor. İşte illere özel simitlerin listesi...
Ankara Simiti:
Ankara simidi, yağ içermeyen, sert bir hamura sahip. Yoğun üzüm pekmezine daldırılarak susam ile kaplanıp, taş fırında odun ateşinde pişiriliyor. Rengi koyu ve çıtır bir yapıya sahip.
Doğal mayayla yapılan Beypazarı simidi, doğal mayanın hamur işlerinin yapısını iyileştirmesi, raf ömrünü uzatması, besin değerini artırması ve tat ile kokuyu zenginleştirmesiyle dikkat çekiyor. Ayrıca bu simitte susam kullanılmıyor.
Giresun Simiti:
Susamsız ve ekşi mayayla hazırlanan Giresun simidi, mideyi rahatsız etmeyen ve kilo aldırmayan bir yapıya sahip. Pekmezden aldığı tatla yöre halkının favorisi.
Kastamonu Kazan Simiti:
Böreklik unla mayalanıp yoğurulduktan sonra halka şeklini alan bu simit, elma pekmezi şurubunun kaynadığı kazanda haşlanıyor ve ardından fırınlanıyor.
Manisa Taban Simiti:
Manisa'da sahur saatlerinde popüler olan bu simit, yassı yapısıyla biliniyor ve un, su, nohut mayası, pekmez ve susamdan yapılıyor.
Trilye Kulurisi:
Bursa’nın Mudanya ilçesinin Tirilye mahallesinde yapılan ve taş fırınlarda pişen bu simit, diğer simitlerden pekmez kullanılmamasıyla farklılaşıyor. Şekli genellikle daha büyük ve tam çember.
Antakya Simiti:
Tuzsuz yapılan Antakya simidi, yanında kimyon ve tuz karışımıyla sunuluyor. Çay ya da ayranla tüketilmesi öneriliyor. Mayanın az kullanıldığı bu simit, hamuru ve şekliyle diğer simitlerden ayrılıyor.
İzmir Gevreği:
İzmir'de simit yerine "gevrek" olarak adlandırılan bu lezzet, nohut mayası, su, yağ ve tuz kullanılarak hazırlanıyor.
Her bir simit türü, kendi yöresel özellikleri ve hazırlanış biçimleriyle benzersiz bir tat sunuyor. Hangisinin "en güzeli" olduğunu belirlemek ise tamamen kişisel zevklere ve deneyimlere bağlı
