Ancak bu türküyle ilgili farklı varyasyonlar ve karışıklıklar da bulunmaktadır. Türkünün sözleri ve melodisi zaman içinde değişmiş olabilir ve farklı olaylarla ilişkilendirilmiş olabilir.
Madımak türküsünün iki farklı bağlamda kullanıldığı görülür:
1. Ağıt Olarak "Madımak" Türküsü (Sivas Katliamı Bağlantısı)
Bazı kaynaklarda Madımak Türküsü, 2 Temmuz 1993’te yaşanan Sivas Katliamı sonrasında yazılmış veya uyarlanmış bir ağıt olarak anılır. Bu olayda, Sivas'ta Pir Sultan Abdal Şenlikleri için toplanan sanatçı, yazar ve aydınlardan 33’ü, Madımak Oteli'nde çıkan yangında hayatını kaybetmiştir.
Bu türkü, olayın ardından bir yasa dönüşen sembol hâline gelmiştir. Özellikle şu dizeler dikkat çeker:
"Madımak otelinde yandı canlar
Sivas ellerinde kaldı anılar..."
Bu tür türkü ve ağıtlar, halkın olaylara verdiği duygusal tepkilerin bir yansıması olarak ortaya çıkmıştır. Ancak bu ağıt, orijinal "Madımak Türküsü"nden ayrı olarak, olaydan sonra yazılmış olabilir.
2. Halk Türküsü Olarak "Madımak" (Sivas Yöresi)
Madımak Türküsü, aslında çok daha eski bir halk türküsüdür. "Madımak" burada bir bitki olarak geçer (ilkbaharda toplanan, yörede sevilen bir ot). Sevdiğine kavuşamayan bir aşığın hikâyesini anlatan bu türkü, şu şekilde başlar:
"Madımak dağlarda biten ot idi
Ellerin aşkı bana yok idi..."
Bu türküde madımak, hem doğaya hem de geçmişte yaşanmış bir aşk acısına atıfta bulunur. Bu versiyon, Sivas, Tokat ve Yozgat yörelerinde söylenen uzun hava tarzında, geleneksel bir aşk türküsüdür.
