'Oku, yaradan Rabbinin adıyla oku…” Yüce Allah'ın Peygamber efendimize ilk emri bu olmuştu. Ne güzel şeydir okumak. İnsanlık var olalı hayatın olmazsa olmazları, okumak, araştırmak, bilgi edinmek ve bu bilginin ışığında yorumlamakla...
İki yıldır pandeminin etkisiyle hayat rutinlerimizde farklılıklar oluşup, günlük normallerimizin yerini pandeminin istek ve arzuları aldı. Onun istediği şekilde yaşamaya, onun belirlediği ölçülerde hayatımızı devam ettirmeye çalışıyoruz....
Yeni bir yıla daha girdik. Sayılamayacak kadar çok sıkıntı ve sorunları bir süreliğine de olsa yerini umuda bırakarak. Evet yeni bir yıl; yeni umutlar, yeni başlangıçlar, yeni adımlar demektir hep. İnsan yaradılışı gereği her zaman böyle...
Ne güzel bir meslek öğretmenlik. Çocukluğumun hayali olan mesleğime nasip olup da günü geldiğinde başlayıp, bugüne kadar hep en kutsal meslekler arasında olduğunu hissederek, kıymetini bilerek ve elimden, gönlümden geldiğince yücelterek...
Dünyayı kasıp kavuran, bilim insanlarının bilgilerini alt üst eden, insanlığı hizaya getiren Koronavirüs gerçeği… Son zamanlarda kelime dağarcığımıza katılan ve çok sıkça dile getirdiğimiz gerçeklerden bazıları; Covid 19, Koronavirüs,...
Artık haberleri izlerken, ' Acaba bugün dünden daha felaket hangi olay oldu? ” diye sormadan edemiyoruz. Ve bugün de izlediğimiz onca felaketin ardından, ' Kıyamet kopacak galiba” demekten kendimizi alamıyoruz. Eyy Dünya ve eyy insanlık,...
Başlığın yazım şeklini neden heceleyerek yazdığımı merak edenleriniz vardır belki. Konunun önemini üstüne basa basa vurgulamak istedim böyle yazarak. Evet, okumuyoruz maalesef. Son dönemlerin en acı gerçeklerinden biri bu. 'Okumadığın...
Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki, ne vaktin farkındayız, ne de geçen ömrün. Hayat meşgalesi denen girdabın içinde dönüp duruyoruz. Zamanın akıp gittiğini ancak aynanın karşısına geçip de saçlarımızdaki akları gördüğümüzde anlıyoruz....
Bugün 21 Eylül 2020 Pazartesi, okulların eğitim öğretime açıldığı gün. Öncelikle tüm idareci, öğretmen, öğrenci ve velilerimize hayırlı olmasını diliyor, içinde bulunduğumuz şu sıkıntılı sürece rağmen başarılı bir eğitim...
'Zaman ne çabuk geçiyor.” Belki de her yıl Aralık ayında en sık söylediğimiz cümle bu. Aslında zaman hep aynı hızda akıp gidiyor ama içinde bulunduğumuz hayat koşturmacası sanki zamanı çok hızlı akıp gidiyormuş gibi hissetmemize...
Daha yirmili yaşlarda gencecik bir bayan. Üniversiteden yeni mezun olmuş ve hiç bilmediği bir köy okuluna ilkokul öğretmeni olarak atanmış. Sorumluluğunun ne kadar büyük ve önemli olduğunun farkına varmaya çalışıyor...
Ben bir Yozgatlıyım. Gurbetteki bir Yozgatlı olarak bunu söylerken hep gurur duydum ve hiçbir zaman gocunmadım. Her fırsatta koştum memleketime hasretle, bitmeyen özlemimle. Benim için Yozgat tabelasını geçtikten sonra herşey başkadır....
Çocuklarımız… Hani hep diyoruz ya; yarınlarımız, umudumuz, yaşama sebeplerimiz diye. Hayatımızın her anını, yaptığımız her planı, attığımız her adımı onlara göre şekillendirdiğimiz odak noktamız. Gözümüzden...
Evlatlarımız… Yaradan'ın bizlere sunduğu en mükemmel, en eşsiz, en tarifsiz hediyesi. Huzurlu bir yuvanın, mutlu an'larla geçecek bir ömrün, gönül dünyamızın saadetle bezenmesinin müsebbibi. Ne kadar şükretsek de noksan...
İnsanoğlunun doğumla ölüm arasındaki nefeslenme durağıdır dünya. Yüce Allah, insanoğlunu yarattığında, doğruyu ve yanlışı göstererek, sonunda ödül ya da cezanın vaat edildiği bir imtihan dünyasıyla baş başa bırakmıştır....
Oyun…Çocuk denildiğinde ilk akla gelen ve 'çocuk” kelimesiyle neredeyse eş anlam kazanmış bir kavramdır oyun. Çocuğu tamamlayan, günlük rutin ihtiyaçlarından sonra bütün zamanını dolduran, hayatı tanımasında en büyük yardımı...
İnsan…Yüce Allah'ın en mükemmel surette yarattığı, yaratılmış varlıklardan üstün kıldığı, eşref-i mahlûkât sıfatıyla onurlandırdığı değerli varlıktır insan. Akıl, idrak ve kalp sahibi olmasıyla, varlık âlemindeki yerinin...
Şiddet… Belki de en kötü, en acı, en istenmeyen kelimedir. Telaffuz edildiği anda duygu dünyamızı alt üst eden, yüzümüzün buruşturulmasına, kaşlarımızın istenmeden çatılmasına, acıma, merhamet, şefkat duygularımızın can bulmasına...
Yaklaşık dört aylık yoğun bir okul maratonunun ardından, bu hafta 18 Ocak Cuma günü kuzucuklarımıza birinci dönemin değerlendirmesi olan karnelerini vereceğiz. Heyecanla bekleyen öğrencilerimiz ve velilerimizle birlikte, biz öğretmenler...
Daha dün gibi 2018'i karşıladığımız günler. Bir yaş daha gençtik o zaman. Yeni umutlarla, yeni heyecanlarla, yeni beklentilerle ve Yaradan'ın her şeyin en hayırlısını nasip etmesi dilekleriyle girmiştik yeni yıla. Yıl boyunca...
Birkaç gün önce varlık sebeplerim olan annem ve babamla bir araya geldik. Hürmet, saygı, muhabbet ve özlemle ellerinden öpüp, sımsıkı sarıldıktan sonra sohbete daldık hiç farkında olmadan. Her cümlelerini pür dikkatle ve kıymetli nasihatler...
Daha yirmili yaşlarda gencecik bir bayan. Üniversiteden yeni mezun olmuş ve hiç bilmediği bir köy okuluna ilkokul öğretmeni olarak atanmış. Sorumluluğunun ne kadar büyük ve önemli olduğunun farkına varmaya çalışıyor atandığı okuluna...
Çocuklarımız…Göz bebeğimiz, umudumuz, yarınlarımız…Sorunsuz, sıkıntısız bir gelecek; mutlu, huzurlu bir hayat sürmelerinde elimizden geleni fazlasıyla yapmak için çaba harcadığımız yaşama sebeplerimiz…Doğumundan itibaren gecemizi...
'Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış,Nurlu ihtiyarın yanaklarında,Yapraktan saçını yerlere yaymış, Sonbahar ağlıyor ayaklarında.Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,İçi karanlıkla dolu gözleri,Alnında akşamın ince kederi,Sessizliğin...
