Dinimiz, yalan söylemeyi haram kılmış, dünyada da ahirette de huzur, mutluluk ve kurtuluşun doğru söylemekte olduğunu bildirmiştir. Atalarımız: “Yalancının mumu yatsıya kadar yanar” derken önemli bir gerçeği dile getirmişlerdir.Yalan, sahibini utandırır ve rezil eder.
İftira ise büyük günahtır. Bunda yalan söylemek de vardır ki, yalan, her dinde haram kılınmıştır. İftirada ise bir kardeşini incitmek de vardır; bu da, başka bir haramdır; kişiyi küçük düşürür rencide eder.
İftira etmek, yeryüzünde fesat çıkarmaya, ortalığı karıştırmaya sebep olur. İnsanlara suizan da bulunmak, zulüm etmek, mallarını gasp etmek, haset etmek, iftirada bulunmak yalan söylemek ve gıybet etmek gibi kötü bir eylem ve haramdır.
Bir hadis-i şerifte buyuruluyor ki: “Bir kimse, bir kardeşi hakkında olmayan bir şey söylerse, iftiraya uğrayan kimse, onu affedinceye kadar, Allahü Teâlâ onu (affetmez) Cehenneme sokar.”
Cenabı Hak buyuruyor ki:"Siz o iftirayı dilinize dolamıştınız.Hakkında hiçbir bilgiye sahip olmadığınız şeyi ağzınızla söylüyor ve onu önemsiz bir şey sanıyordunuz. Halbuki bu, Allah nezdinde büyük bir günahtır "(Nur Suresi 15)
"O asılsız sözü duyduğunuz zaman: "Bunu konuşmak bize yakışmaz. Haşa! Bu
büyük bir iftiradır" demeniz gerekmez miydi?" (Nûr-16)
“Kim bir hata yapar veya kasıtlı günah işler de onu bir suçsuzun üzerine atarsa, büyük bir bühtan/iftirâ ve apaçık bir günah yüklenmiş olur.” (Nisâ-112).
Yalan ve iftira son derece kötü ve tahrip edici bir hâdisedir. Hem iftirayı yapan ve hem de kendisine iftira edilen kimse için oldukça rahatsız edici bir davranıştır. İftira sonucunda insanlar arasındaki sevgi ve dostluk bağları zayıflar; dayanışma gücü ortadan kalkar. insanlar birbirine güven duymazlar .
Bu güvensizlik, bir toplumun sosyal hayatını tamamen felce uğratan yıkıcı bir etki yapar. İftira, toplumdaki güzellikleri yakıp bitiren bir ateş gibidir. İftira, toplumda adâletin tam olarak etkisini kaybettiği zamanlarda yaygınlaşabilen bir sosyal ve ahlâkî hastalıktır. Çünkü adâletsizlik ve tâkipsizlik, kötü fiillerin yaygınlaşmasına ve artmasına yol açan bir başıboşluğa sebep olur.
İslâmda iftira konusu, üzerinde oldukça fazla durulan bir konu olmuştur. Çok sayıda âyet-i kerime, iftiranın özelliğinden ve onun 'ın nezdinde sevilmeyen ve hatta yerilen bir davranış olduğundan bahsedilir.
Allah(cc) bu tip pislik yapan insanlardan tevhid ehli mü'minleri korusun. Bir insan İftira attığı kişiyle helâlleşmezse cezasını mutlaka görecektir. Dünyada bir gün kendisi de attığı iftira kadar şerli’ bir iftiraya mahkûm olur. Âhirette de Allah’ın sorgusuna ve cezasına mahkûm olacaktır.
İftiraya uğradığı halde sabreden kişi kardeşlik hukukunu korur ve toplum huzurunu bozucu taşkınlıklardan kendini alıkoyar. İftira atmaktan da, iftiraya uğramaktan da Allah’a sığınırsa sevabını katlamış olur. Allah dan korkmadan kuldan utanmadan yalan söyleyen ve karşısındakine iftira atan kişi hem bu dünyada hem de ahirette rezil ve rüsvay olacak kişidir...