Sonbahar depresyonunun en sık rastlanan belirtilerinin hüzün, yorgunluk ve enerji azlığı olduğunu unutmamalıyız.
Sakin denizden dalgalı hırçın denize, yemyeşil ağaçtan yaprak döken ve rengi koyu ağaca, sakin açık havadan kapalı havaya .Yeşil ve çiçek kokan, beslenen sokaklardan; yağmurla ıslanan daha belirsiz kokunun eşlik ettiği sokaklara… Koyu bulutlara…
Renkli heyecanlı günlerin sonunda gelen bir bahar…Yaprakların dökülüşü, yeşilliğin terk edilişi…
Birbirini kovalayan koca günlerin ardına bırakılan hayatlar, sevinçler, üzüntüler ne ararsan aslında var geçmişte ve bırakılan yazda.
Bu dönemlerin en önemli belirtisi ise yılgınlık, karamsarlık işte sonbaharda yaprak dökümü gibi insanoğlu da içinde biriktirdiği hüzünlerini sıkıntılarını ortaya çıkarma vakti olarak görür aslında ve karamsarlıklarda burada ortaya çıkar.
Stres, depresyon bunlar ve iç dökme ararız GÜVEN’ in terk ettiği dünyada. Birde en önemli hastalık ‘Antidepresan ilaç kullanıyorum dokunmayın bana’ düşüncesi...
Biz ne zaman bu kadar yalnızlaştık bazen de kendimizi bile terk ettik. Her olayda ayrı bir BEN olduk… Sanal aleme dalar ve hiç olmadık tanımadık kişilerle tanışırsın ’ zaten tanımıyorum görüşmem’ belki de bu kadar ondan daldık sanal aleme…
Baharın yeşilliğin sonu bile kışın ardından yeniliğe açılan kapının peşinden koşarken biz neden hala kendimiz için bir baharı kovalamıyor ve yalnızlaşıyoruz.
Baharın sonu aslında bir dinleniş ve iç sesi dinlemenin size ayırdığı bir zaman olmalı.
Baharın başlangıcına kadar bize sıkıntı, dert olan ne varsa tartacağımız bir süreç olarak değerlendirmeliyiz. İçte biriken yüzleşemediğimiz her konu üstüne yüklenilen-yüklenilen ve hiç olmadık zamanda patlayan kontrol edemeyeceğimiz bir noktaya gelen bir süreç haline gelebilir ve kontrol etmekte zorlanabilir ve ağır sonuçlarla karşılaşabilirsiniz.
Hayatta ki sıkıntılar küçük çakıl taşlar gibidir önemsemez-korkar her defasında bir kenara bırakırsak yüzleşemeyen karşılaşmaktan korkan biri olur çıkarız..
Peki bu havanın getirmiş olduğu psikolojiden çıkış?
Aslında bunun çok basit bir yöntemi var plan yapmak.
Monotona binen yazın devamı gibi olan bir yaşamdan yeni bir plan içeren hayat…
Ve en önemlisi iç ses ve yalnızlaşmamak.
Bahar dökümü gibi içinizi dökmeniz ümidi ile…