Yıl 2000 bilmem kaç.
Şehir büyüyor, nüfus patlıyor, betona doymuş başkentte insanlar doğaya kaçıyor.
Tabii Ankara’nın doğası da kaçacak yer arıyor! Eline çapayı, belini, kovalı şapkayı geçiren, “biz de domatesimizi kendimiz yetiştiririz kardeşim” diyen vatandaş akın akın tarlalara...
Derken: Tohumla başlayan masumiyet, kulübeyle büyüyor, kapı-pencere, elektrik-su, bazen klima, bazen çanak antenle evriliyor… Ortaya çıkan şey: ‘Hobi bahçesi’ kisvesi altında Ankara’nın ikinci nesil gecekondu furyası!
Zamanında Mamak’tan girip “Aman Allah’ım, şehir bu mu?” dediğimiz Ankara, şimdi Gölbaşı’ndan çıkarken aynı cümleyi tekrar ettiriyor. Üstelik bu sefer biraz daha lüks versiyonu: Bahçeli gecekondu!
Bir dönemin “Bir göz oda yeter, yeter ki başımızı sokalım” diyen gecekondu sakini, şimdilerde “Bir dönüm yer, bir kulübe, biraz da salatalık” diyerek bastı mı kazığı araziye. Üstelik kimi emekli maaşıyla, kimi noter huzurunda "çapalı tapu" vererek!
Peki bu yapıların hiç mi sorunu yok? Olmaz mı! Belediyeler yıkıyor, vatandaş ağlıyor. “Paramı verdim, diktim domatesi, şimdi ne olacak?” diye feryat eden mi ararsınız, “Devlet bahçeme göz dikti” diye sosyal medya eylemi başlatan mı? Öte yandan gece çöktü mü bahçelerin bazısında saz başka, caz başka...
Hani diyorsunuz ki, bu ‘hobi’ mi, ‘hobaaa!’ mı?
Devlet ne yapsın? Kimin domatesi gerçek, kimin kulübesi kaçak? Kiminki yazlık, kiminki kışlık rezidans? Çatısı kiremitse kaçak, naylonsa doğal mı sayılacak?
Bir zamanlar Melih Gökçek’in gecekondu ile verdiği “imar savaşı”, şimdi Mansur Yavaş’ın “tarımsal direnişle” sınanıyor. Ama sorun hala aynı: Herkesin gözünde bir “küçük mülk hayali”, herkesin cebinde bir “bahçeli hayat özlemi” var. Bir de bunun imarı, asayişi, zabıtası, elektriği, suyu, hatta sosyal medyası var!
Ankara bir garip şehir... Yıkarken ağlatıyor, yaparken konuşturuyor. Gecekondular bitiyor, ama gece kondurulan bahçeler hiç bitmiyor. Başkentte artık toprak da özgür değil; tapusuz hayallerin, nizamsız bahçelerin, ilginç hobi hayatlarının sahnesi!
Hülasa dostlar Ankara’da gecekondu öldü ama torunu yaşıyor. Adı ‘hobi bahçesi’…
Soyadı? Gönüllü Kaçak!
