Bu günüm dünüm den karalı geçer
Serçeler çukurdan kirli su içer
Kader hep vurmaya benimi seçer
Yorgunum hayattan yoruldum usta
Ay ışı vurmaz gecem karanlık
Güneş fayda vermez donarım anlık
Kalmamış alemde nerde insanlık
Yorgunum hayattan yoruldum usta
Dostun belli değil düşman bilinmez
İnsanlar hep ağlar ne den gülünmez
Verilen sözlerden ölsen dönülmez
Yorgunum hayattan yoruldum usta
Fitne fesat kol geziyor çarşıda
Dost fırsat kolluyor hemen karşıda
Düşmana gerek yok dost var başında
Yoruldum hayattan yorgunum usta
Güven kurşun yemiş insanlık ölü
Kime gitsen bekler elinde gülü
Sırtını dönünce vurur dost önü
Yoruldum hayattan yorgunum usta
Bekle servet göreceksin gerçeği
Bölüp verdin elindeki ekmeği
Adam değil san ki soğan erkeği
Yoruldum hayattan yorgunum usta.