Ahh anne içim yanınca 
Tek nefeste içtiğim köpüklü ayranını
Sobanın uğultusunda çaydanlığın ıslığını
Hele tava pişini
Çökeleğe batırıp yemeyi 
Özledim anne hemde çok özledim 

Çeşmenin gözünden kana kana su içmeyi
Dudağımın çatlağından yol bulup
Gerdanıma akan suların
Terli , tuzlu tenimi yakmasını bile 
Çok özledim anne  

Ağzımın tadı kalmadı şimdi
Yorgunum, çok yorgunum
Toz duman demeden orak biçer
Saman çeker atsız, arabasız,
Dağ, taş ,yokuş demez gezerdim
Yorgunluk nedir bilmeden 
Şimdi onların hiç biri yok 
Ama ben çok yorgunum annem

Eni boyuna denk yayla gibi döşek 
Öyle ottan saptan değil yumuşacık pamuk gibi 
Ama sığamıyorum 
Üç.kardeşle paylaştığım küçücük yatak
İtiş kakışla uyunan tatlı uykular 
Ne uykum var ne pembe düşlerim 
Seni özlüyorum anne çok özlüyorum

Insanlar kötü niyetler kötü 
Yollar karmakarışık ve hepsinde bir tuzak 
Aslında ben aynıyım hep çocuk hallerim
Tez kanıyor tez inanıyorum
Çocuklarım,  onlar bile büyüdü 
Ben hala büyüyemedim anne 
Korkuyorum 
Saran güvenli kolların yok 
Şevkatle bakan gözlerin yok 
Üzerimde duaların yok 
Korkuyorum annem korkuyorum