Ta ezelden milletimiz hür bizim,
Vatanımız, bayrağımız bir bizim,
Sesimiz herkesten daha gür bizim,
Yurduma izinsiz girilir mi hiç.
Hürriyet aşkıyla yaşar bu millet,
O yüce dağları aşar bu millet,
Bendini doldurur taşar bu millet,
O zaman önünde durulur mu hiç.
Al bayrakta şehitlerin kanı var,
Bu yüce milletin tek vatanı var,
Tarihlerde ordumuzun şanı var,
Mehmetçiğe zincir vurulur mu hiç.
Tasada, kıvançta beraber olduk,
Yediden yetmişe hep asker olduk,
Her birimiz bin kişilik er olduk,
Bu millete hesap sorulur mu hiç.
Çakal yuvasını bozar bu millet,
Yılanın başını ezer bu millet,
Haini kurşuna dizer bu millet,
Hayal ile devlet kurulur mu hiç.
Bu vatanın ekmeğini yersiniz,
Bilmem kime uşaklık edersiniz,
Kör şeytanın peşinde gidersiniz,
Bu yolda hedefe varılır mı hiç.
Aramıza fitne tohum ekenler,
Gençleri kandırıp dağa çekenler,
Bebeklerin kanlarını dökenler,
O dağlarda devran sürülür mü hiç.
Vazgeçmedin canavarca huyundan,
Zarar gördük sülâlenden, soyundan,
Ayrı düştün kasabandan, köyünden,
Kimse kucak açıp sarılır mı hiç.
ZAMANÎ’yim çağırınca geliriz,
Bu vatanın kıymetini biliriz,
Gücümüzü dinimizden alırız,
Mevla’nın sırrına erilir mi hiç.
ŞAİR ZAMANÎ
