Peygamber Efendimiz (s.a.s.), “Her şeyin bir kalbi vardır. Kur’an’ın kalbi ise Yâsîn sûresidir.” buyurarak, bu sûrenin önemine dikkat çekmiştir. Anadolu irfanıyla yoğrulmuş milletimiz, doğumdan ölüme, sevinçten hüzne, sağlıktan hastalığa kadar hayatın her anında Yâsîn Sûresi’ni okuyarak manevi bir bağ kurmuştur.
Hutbede, Yâsîn Sûresi’nin insanlığa hayat rehberi olarak gönderilen Kur’an’a yeminle başladığı ve dünya ile ahiret huzurunun ancak onun emirlerine tabi olmaktan geçtiği belirtildi. “Bana kulluk edin. İşte dosdoğru yol budur.” (Yâsîn, 36/61) ayetiyle, yalnızca Allah’a kul olmanın ve istikamet üzere bir ömür sürmenin önemi vurgulandı.
Ayrıca, Yâsîn Sûresi’nde geçen “Sen elbette dosdoğru yol üzere gönderilen peygamberlerdensin.” (Yâsîn, 36/3) ayetiyle, Peygamber Efendimiz’in (s.a.s.) tüm insanlığı hakka ve huzura çağıran bir elçi olduğu hatırlatıldı. O’nun, yetim ve öksüzleri sevindirmeyi, komşu ile iyi geçinmeyi, affedici ve bağışlayıcı olmayı öğreten bir rahmet elçisi olduğu ifade edildi.
Hutbede, Yâsîn Sûresi’nin inkarcıların “Şu çürümüş kemiklere yeniden kim can verecek?” sorusuna, “Onları ilk başta yaratmış olan Allah diriltecektir.” (Yâsîn, 36/78-79) cevabıyla karşılık verdiği belirtildi. Ayrıca, “O gün, onların ağızlarını mühürleriz; yapmış olduklarını elleri bize anlatır, ayakları da şahitlik eder.” (Yâsîn, 36/65) ayetiyle, her bireyin yaptıklarından sorumlu olduğu ve hesap gününe hazırlıklı olması gerektiği vurgulandı.
Son olarak, Yâsîn Sûresi’nin müminlere cennetle ilgili müjdeler verdiği ve inkarcıları cehennemle uyardığı hatırlatıldı. Hutbe, “Her şeyin hükümranlığı elinde olan Allah’ın şanı ne yücedir! Hepiniz O’na döndürüleceksiniz.” (Yâsîn, 36/83) ayetiyle sona erdi.
Bu hutbe, Yâsîn Sûresi’nin sadece okunmakla kalmayıp, hayatımıza yön veren bir rehber olarak anlaşılması gerektiğini bir kez daha hatırlattı.
