Fakirlik içinde büyüyen iki gencin sevda ile yoğrulmuş hayatı, yöre halkının dilinden düşmeyen “Yeşil Ayna” türküsüne konu oldu.
Çocuklukta Başlayan Masumiyet, Gönüllerde Alevlendi
Aynı mahallede, yoksulluğun gölgesinde yaşayan iki aile… Komşuluk ilişkileri çocukların geleceğine dair hayaller kurdurur. Şaka yollu “bizim oğlanla sizin kızı evlendirelim” sözleri, zamanla kaderin ince dokunuşlarıyla gerçeklik kazanır. Çocuklar büyür, aralarında sessiz bir sevgi filizlenir.
“Oğlum, Bizim Gücümüz Yetmez”
Genç delikanlı, içinde büyüyen bu aşkı ailesiyle paylaşır. Ancak yoksulluğun çaresizliği, hayallerin önüne set çeker. Aile, istemeye istemeye “biz bu işe varamayız” der. Gönül yaralı, umut yarımdır.
Yine de kader ağlarını örer. Genç, tüm mahcubiyetine rağmen kızı ailesinden istemeye gider. Ancak o acı gerçekle yüzleşir: Kız, zengin bir aileye verilmiştir. Ne ismi anılır, ne de gönlü sorulur.
Bir Tepsilik Acı: Yeşil Ayna ve Bir Pusula
Düğün hazırlıkları başlar. Yeni damat tarafı, örf ve adete uygun olarak kız evine ipek örtülü baklava tepsileri içinde hediyeler yollar. İşte tam bu anda, yüreği paramparça olan o genç, çarşının yolunu tutar.
Elinde avucunda olanla yalnızca yeşil bir cep aynası alabilir. Üzerine kendi elleriyle yazdığı bir pusula iliştirir. Hediyelerden birinin arasına gizlice bu aynayı yerleştirir.
Ayna açıldığında ise sadece bir eşya değil, bir kalbin kırık hikâyesi dökülür ortaya...
Yüreği Dağlayan Türkü: Yeşil Ayna
O günden sonra Yozgat’ın her sokağında bu aşkın hikayesi anlatılır oldu. Gencin sevda dolu ama yoksullukla sınanmış öyküsü, bugün “Yeşil Ayna” türküsü ile nesilden nesile aktarılmaktadır. Hem bir aşkın hem bir toplumun yoksulluğa karşı çaresizliğinin simgesidir bu türkü.
“Ayna ayna yeşil ayna,
İçim yanar dışım kaynar…”
Yozgat Türkülerinde Yaşayan Gerçek Hayatlar
Anadolu’nun bağrından kopan türküler, her zaman bir yaşanmışlığın izini taşır. Yozgat Türküleri, sadece müzik değil, kültür, duygu ve tarihin iç içe geçtiği anlatılardır. “Yeşil Ayna” da bunun en iç burkan örneklerinden biri.
