Ne pırlantayım ne de bir altın
Bir damla suyum aslım topraktır
Fidana yakışan yeşil yapraktır
Kibre gerek yok aslım topraktır
Günde üç beş defa yoklarım nefsim
Ne makam ne mevki yoktur hevesim
İrfan sofrasından alırım dersim
Gurura gerek yok aslım topraktır
Paraya ne pula eylemem meyil
Bilirim mal mülk hiç benim değil
Olmadım çıkarcı menfaat eğil
Böbürlenme ne ki aslım topraktır
Her nefsi özümden üstün tutarım
İlim meclisinde nefse atarım
Nefsimle uğraşır kaşım çatarım
Pırlanta değilim aslım topraktır
Sırtımda heybemi alır giderim
Rüya aleminde nefsim güderim
Seven dostlarıma selam ederim
Ben altın değilim aslım topraktır
Takılmam söylenen hiç kötü söze
Her söz duyduğumda dönerim öze
Servetim düşünüp vururum dize
Bir damla suyum aslım topraktır.
