Bizler bir türlü söyleyemedik, bizden önceki nesilde bunu dile getirme konusunda çok başarılı olamadılar.
Tatlı dilin yılanı deliğinden çıkaracağını öyle bir işlemişler ki içimize o sihirli kelimeyi bir türlü denk getirip söyleyememişiz, peki yeni nesil bunu nerden öğrendi bize diz çöktürecek kadar bu konuda iyi olmayı nasıl başardılar?
O kelimeyi kullanırken bizler neden sus pus olduk; bunun bir çok nedeni olabilir, ama bu kelimeyi çok yerinde kullanmıyorlar onu biliyorum, evet sihirli kelimemiz hayır.
Bu zamana kadar öğrenemedim şu hayır demeyi dediğimiz kelimeyi yeni nesil son derece özgüvenle söylüyor.
Peki ne kadar doğru yerde kullanıyorlar, yanlış olan hayır kelimesi değil, bizim onlara hayır diyemememiz büyük bir sorun.
Çünkü çocukları çok kristalize ettik, elimizden gelse bir cam fanusun içinde onlara yaşam alanı oluşturup elimizde fanus ile gezeceğiz.
Artık iş öyle bir hale geldi ki çocuk psikologları çocuk için olumsuz bir şey konuşunca diğer doktoru yerden buluruz, bize güzel sözler söylesin modunda geziyoruz.
Her çocuk özeldir her çocuğun kendine has özellikleri vardır.
Bir çok özelliğin toplandığı bir çocuğu görmedim, olamazda, onları üzmemek için başladıkları bir çok işi yarım bıraktınız, onlar üzülmesin diye elinden tabletleri alamadınız, onlar üzülmesin diye doğru gıdalarla besleyemediniz.
Onlar hayır deyince, bizlerin ağzımızı bıçak açmadı. Bu sorunları çözebilmemiz için, İlk önce bizlerin hayır demeyi öğrenmesi lazım, çocuklarla arkadaş değil bir ebeveyn gibi yaşamayı artık öğrenmemiz gerek.
Onlara hayır demeyi öğrenin yada onları gözlemleyin nasıl başarıyorlar o yoldan ilerleyin sevgiyle kalın hoşça kalın.