24 Ocak 1993. Şarkıda da dediği gibi Ankara da zemheri ayazı. Günlerden pazar. Biz Ankara’da yaşıyorduk 10 yaşındaydım..show tv de Zeki Alasya Metin Akpınar filmi izliyorum..birden alt yazı geçmeye başladı Uğur Mumcu ‘ya evinin önünde suikast düzenlendi.. her kanal yayın akışını kesti..Uğur Mumcu adını ilk defa duydum..babam duştaydı kapısını çaldım.. baba Uğur Mumcu ya suikast düzenlemişler evinin önünde,hayatını kaybetmiş dedim.
Babam apar topar çıktı banyodan elimden kumandayı aldı. Saçı teni ıslaktı . Kimseyi konuşturmuyor haberleri dikkatle izliyordu.
Bende babamı izliyordum korkmuştum bu halinden.Başını ellerinin arasına aldı. Ah dedi ah Uğur abi. Haberlerde evinin önünü gösteriyordu kontağı çevirdiği anda paramparça olan arabasını kalabalığı..Paramparça olan bedeninden bahsediyordu haberlerde.Kahpe saldırı diyordu. 10 yaşında bir çocuğun kahpe saldırı etrafa yayılmış et parçaları cümlesini ilk duyuşuydu vahşetti bu. Babam hızla televizyonu kapattı kumandayı fırlattı ağlamaya basladi. Dedemden sonra babamı ilk kez ağlarken görmüştüm. Yerinden kalkmıyordu hala bornozuyla oturuyordu. Babam cuma ve pazar günleri alkol almazdı o pazar alkol aldı ağzına tek bir lokma koymadı..Albümleri karıştırdı sonra elindeki resime uzun uzun baktı vitrine koydu resmi. Elimden tutup bak dedi Uğur abiyle ben. Babam ve Uğur Mumcu bir bahçede duvarın üstünde poz vermişlerdi. İkiside cok gençti fotoğrafta. Sonra beni kitaplığına götürdü Uğur Mumcu nun bir sürü kitabı vardı bunları simdi okusan anlamazsın ama ileride mutlaka oku dedi. O gün bizim televizyonumuz hiç açılmadı bizimkiler dizisini izlemedik. Evimizde yas vardı. 28 yıl sonra Uğur Mumcu‘nun hep hatırlanacağını faillerinin hala bulunamayacağını tahmin bile edemezdim. Evimizi yasa boğan ölüm Tüm Turkiye'yi yasa boğmuştu. Zülfü Livaneli Uğur Mumcuyla anısını şöyle anlatıyor; O o yıllarda Paris‘e gelen Uğur Mumcu’ya Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun Yiğidim Aslanım burda yatıyor şiirinden bestelediğim parçayı çalmıştım gözünden iki damla yaş gelmiş bu parça ölülerimize ağıt gibi olmuş demişti. 10 yıl sonra Ankara’da yağmurlu bir gün onun bombayla parçalanmış cesedinin arkasında yürüyordum ve binlerce kişi hep bir ağızdan Yiğidim Aslanım Burda Yatıyor’u söylüyordu..Paris’te parçayı dinlediği zaman bunun kendi ağıdı olacağını belki de kendisine göz yaşı döktüğünü bilmesi mümkün değildi. Kitapları mirasıdır babamın bana aydin fikirini ileri görüşünü keskin kalemini saygıyla anıyorum. Ve Gaffar Okkan Cinayeti onun failleride bulanamadı bu meslekteki en büyük hayalim Uğur Mumcu cinayetini çözmektir dedi cesur yürek. Mumcu suikastında kullanılan patlayıcı düzeneği ve düzenekte kullanılan patlayıcı ile malzemelere Batman’da bir saldırıda rastladık eğer bu işi çözersem gözüm arkada kalmaz dedi.Gaffar Okkan ve emniyet mensupları onunla birlikte suikaste kurban gitti Emniyet teşkilatında Diyarbakır’da büyük iz bıraktı önemli olanda bu değil mi zaten iz bırakmak.mekanları cennet olsun.
Celal abi
Yozgat ta tanımayan yoktur Celal abiyi.
Bir kaç hafta önce beyin kanaması geçirdi dünde o kara haberi aldık.
Sosyal medya Celal abinin fotoğraflarıyla doldu taştı.
Ne çok seviliyormuş meğer. Hep selamlaşırdık konuşurduk. Ahmet dayımı çok severdi onu çok sevdiği için bizide çok severdi ailesi gibi bilirdi korur kollardı. Yanımızda tanımadığı birini görünce sinirlenirdi herkesi kolay sevmezdi kızardı çoğu kişiye. Yüzü çok nadir gülerdi diyaliz hastasıydı temiz kalpliydi hissiyatlıydı. Vefat ettiği gün beklenen kar yağdı Yozgat’a. Bereketiyle rahmetiyle gitti..Yozgat ağladı gidişine.
Celal abimde beyaz atına binip gitti bembeyaz karlarla ayrıldı aramızdan..gimatta Muhsin‘in dükkanında gözlerim hep onu arayacak kendi tertemizdi kalbide. Garipti bir o kadar da gururlu.
İnce düşünceliydi nadir gülerdi ama gülmek ona çok yakışırdı üniversite de öğretim görevlisi olan çok sevdiğim arkadaşım hocam Celal abi için;onun bu dünyadan alacağı vardı biz kendimize yanalım dedi ne kadar güzel bir söz.Celal abinin bu dünyadan alacağı vardı. Mekanın cennet olsun seni çok özleyeceğiz ve hiç unutmayacağız kibarlığını selamını konuşmasını sinirini.
Güle güle pür-i pak insan..