Yozgat’ta artan covid vakalarıyla ilk 5 ‘e girmeyi başardık. Biter diye beklediğimiz pandemi dönemi mutasyonlu virüs ile çıktı karşımıza. Daha hızlı bulaşan bu virüs memleketi kırmızıya boyadı.
Yeni kurallar yeni kısıtlamalar derken olan esnafa, sağlık çalışanlarına oldu. Sevdiklerimiz tanıdıklarımız yoğun bakımda. Nasıl katlanarak arttık nasıl böyle çoğaldık diye soruyordum kendi kendime ve cevabını hayretler içinde dinledim.
Aile üyelerinden biri pozitif çıkıyor ve tüm ev halkı karantinaya giriyor diye düşünürken maalesef öyle olmuyor. Kocası, oğlu, kızı beni yazdırma sakın diyor. Test sonucu pozitif çıkan kişi aile üyelerini eksik söylüyor. Adının yazılı olmadığı aile üyesi işe gidiyor alışverişe gidiyor, meyveye, sebzeye dokunuyor paraya dokunuyor apartmana giriyor asansöre biniyor her yere gidiyor karantinada olması gerekirken sorumsuzluğuyla cahilliğiyle aramızda geziyor başka bir sorumsuzluk vakasıda şu; rahatsızlanan kişi test vermeye hastaneye gidiyor test verdikten sonra eve gitmesi gerekirken işe gidiyor oraya gidiyor buraya gidiyor kaç kişiye bulaştırıyor temas ediyor. Akşam testinin pozitif olduğunu öğreniyor. Bu vebal değil mi bu hak değil mi. Başkalarının sebebi olmak vicdanınızı sorgulatıyor mu ya da daha da sorumsuz vurdumduymaz bir insan haline mi getiriyor sizi.
Bunları duydukça o kadar sinirleniyorum ki ah diyorum bencilliğiniz sorumsuzluğunuz yerin dibine batsın. Hastaneler sayenizde tıka basa dolu.
Nefessiz bıraktığınız insanlar nefes almak için uğraşıyor. Sağlık çalışanları da onlara nefes olmak için. Ah ah!!! Ama asıl yazmak istediğim konu bu değil asıl yazmak istediğim gözlemlediğim konu şu; hepimiz zor dönemden geçiyoruz ve bugünlerde evine ekmek götüremeyen darda kalan insanlar var. İş yeri kapatılan işten çıkarılan insanlarla dolu ülke. İşte tam birbirimize yardım edecek zaman bu zaman derken Yozgat’ta ki federasyonlardan derneklerden STK’lardan odalardan çıt yok. Her yıl dağıtılan gözümüze sokulan yardım paketleri bu yıl yok. Derneklerin odaların bir kısmını ayırıyorum hepsi için söylemiyorum. Böyle bir zamanda var olmayacaksanız ne zaman olacaksınız söylemlerinizle icraatlarınız tutmuyor, samimi gelmiyorsunuz. Her şey memleket için diyenler tırnam pırnam kayboldu. Kimseyi zan altında bırakmıyorum gözlerim dernekleri federasyonları STK’ları aradı ama kimseyi göremedi bir nebze yaralarına merhem olacakken ihtiyaç sahiplerinin, merhemden çok fazlalık oldular. Oluk oluk yağdırdığınız paketlerin esamesi yok bu yıl. İnsanlar kaygılıyken yavaş yavaş psikolojileri bozuluyorken cinnetin eşiğine gelmişken ses yok görüntü yok. Sesimizi duyan var mı.
