Ne yazık ki bu destanın yazılı metni kaybolmuş, çok az bir kısmı hafızasında kaldığı için, Âşık İhsan’dan ancak iki dörtlüğü öğrenilmiştir, bu dörtlükler şunlardır:
“Sene elli yedi bir temmuz yazdı
Yarısı sürüde yarısı guzu
Felek yazılara çok gördü bizi
Al ganlar içinde galdı vücudum.
...
Çektim abamı da çok oldu soğuk
Zalımlar gatletmiş açıyor gucah Geldiler başıma bilenmiş nacah Al ganlar içinde galdı vücudum.”
Sorgun’da değil, çevre kasabalarda da tanınıp meclislere davet edilmeye başlar.
Âşık İhsan bu destanı âşıklık bâdesini içtikten kısa bir süre sonra yazmıştır. Bâdeyi nasıl içtiğini kimselere anlatmaması gerekirken, gördüğü rüyada olanları başkalarına anlattığı için âşıklıkta daha iyi olamadığını dile getirir. Âşık ihsan yörede bilinen pek çok destan ve deyiş söylemiş, atışmalara ve şenliklere katılmıştır. Âşık İhsan’ın şiirlerinde tespit edilen bir mahlası bulunamamıştır.
Fakat kendisiyle yaptığımız söyleşide mahlas olarak Layıkî’yi kullanmayı çok istediğini dile getirmiştir. Lâkin elimizdeki şiirlerinde âşığın mahlasına rastlanmamıştır. Eldeki şiirleri dikkate alarak bir yargıya varacak olursak âşık mahlas kullanmamıştır diyebiliriz.Âşık İhsan’ın şiirlerinde mahlas yerine kendi ismini kullandığını şu örneklerle daha iyi açıklamış oluruz
“Anam helal eyle sütün lokmana Bu büyük mertebe kısmetmiş bana
Gönderin bir haber Âşık İhsana Deyin şehit için törenimiz var” Şiirlerinde de âşık mahlas kullanmak yerine; ismini Âşık İhsan,
İhsanım, İhsan gibi şekillerde kullanmıştır. Devamı Yarın...