Gözümden düşmek bilmeyen damlamsın.
Düşsen kopacak kıyamet.
Düşmesen bitmeyen bir ızdırap.
Hiç bir çiçek kokmuyor.
Hiç bir yağmur ıslatmıyor.
Göklere yükselmiyor feryadı naşımın.
Üzerinde yuvası ta başımın.
Kör gözüm, lâl dilim, yürümez dizim.
Bir olmayan şarkısıyız bizin.
Her güne bir matem sığdıran adam.
Bir ömre neler sığdıramadım bilsen.
Taşlarla, kuşlarla, börtü böcekle muhabbetim.
Ölü doğar tüm muhlis hayaller.
Pisliğin içinde açar hep en güzel çiçekler.
Ne kadar özenle kursamda hayali.
Hesap edilemez feleğin emeli.
Korktum hep korkusuzluktan.
Ve en gizinde ürperdim yalnız kalmaktan.
Yeter bu kadar parçalıyor yazdığım her kelâm ciğerimi.
Daha birde bunun okuması var derinden ve iç karanlığımla.